شیرین بیان Glycyrrhiza glabra از ازرشمندترین و قدیمی ترین گیاهان دارویی بوده که در اکثر مناطق جهان به خصوص میان دو عرض جغرافیایی ۳۰ و ۴۵ درجه در نیمکره شمالی زمین می‌روید. این گیاه بومی مناطق مدیترانه است. شیرین بیان در سطوح وسیعی در کشورهای انگلیس، بلژیک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، یونان و ترکیه کشت میشود. این گیاه در کشورمان نیز پراکنش بسیار وسیعی دارد و در استان‌هایی چون خراسان (شمالی و رضوی)، آذربایجان شرقی و غربی، زنجان، گلستان، کردستان، فارس، اصفهان، تهران، کرج، اردبیل، کرمانشاه، قصرشیرین، همدان، اسدآباد، اراک، بروجرد، درود، تویسرکان، دشت گرگان و بعضی مناطق دیگر نیز مشاهده میشود.
گیاه شناسی وفنولوژی:
شیرین بیان گیاهی است چند ساله و دارای ساقه‌ای به طول ۵/۰ تا یک متر که در محیط‌های مساعد به ارتفاع ۲ متر می‌رسد. برگ های آن متناوب، مرکب از ۴ تا 5 زوج برگچه با یک برگچه انتهایی کدر و سبز رنگ میباشد. گل‌های آن نامنظم به رنگ بنفش، سفید، زرد است که روی یک پایه از کنار برگ‌ها می‌روید. میوه آن نیام به رنگ خرمایی و محتوی ۳ ـ ۶ دانه لوبیایی شکل (گاهی کمتر) و به رنگ قهوه‌ای روشن دارد. که به طول ۲ـ۳ سانتی‌متر میباشد. طرفین میوه باریک و کم و بیش نوک تیز میشود. طول ریشه شیرین بیان متفاوت است و به نوع گیاه و شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد و بین ۳۰ـ ۶۰ سانتی‌متر است. ریشه و ریزوم شیرین بیان خشبی و خزنده به صورت قطعات استوانه‌ای شکل، به قطر ۵/۰ تا ۵/۱ سانتی‌متر میباشد. از نظر فنولوژی رشد رویشی گیاه در اواخر زمستان و بهار بوده و اواخر بهار گلدهی گیاه صورت می گیرد وسپس بذرها در مردادماه قابل جمع آوری می باشند.
ادامه مطلب
درباره این سایت